Το κεντρικό τμήμα του οικοδομήματος ανεγέρθηκε πιθανότατα μεταξύ 25.000 και 14.000 π.Χ., αλλά στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε για αρκετές χιλιετίες. Η κατασκευή συνεχίστηκε μεταξύ 7900 και 6100 π.Χ., επεκτείνοντας τον κύριο λόφο της πυραμίδας με διάφορες πέτρινες στήλες και χαλικώδη εδάφη. Περαιτέρω εργασίες πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 6000 και 5500 π.Χ.
Οι τελευταίοι αρχιτέκτονες της πυραμίδας εργάστηκαν μεταξύ του 2000 και του 1100 π.Χ., προσθέτοντας επιφανειακό χώμα, καθώς και τις πέτρινες αναβαθμίδες για τις οποίες φημίζεται το Gunung Padang. Είναι αυτό το ανώτερο τμήμα που είναι κυρίως ορατό σήμερα.
Όταν το εσωτερικό του λόφου εξερευνήθηκε με σεισμικά κύματα, ανακαλύφθηκαν κρυφές κοιλότητες και θάλαμοι, μερικοί από τους οποίους έχουν μήκος έως και 15 μέτρα και οροφή ύψους 10 μέτρων. Η ομάδα των επιστημόνων ελπίζει τώρα να τρυπήσει αυτές τις περιοχές και να κατεβάσει τον θάλαμο. Η ανακάλυψη θα παρακολουθείται στενά από επιστήμονες από όλο τον κόσμο.
